در تصویر فوق خطوط زرد رنگ اعصاب محیطی را نشان می دهند، بیماری ها و مشکلات ناشی از آسیب به اعصاب محیطی “نوروپاتی” نامیده می شود.
نوروپاتی علتهای خیلی متفاوت و متنوعی داره:
تروما و آسیب مستقیم، مصرف بعضی داروها و سموم، مصرف الکل، بعضی بیماری ها از جمله اختلال عملکرد تیروئید، دیابت، بعضی بیماریهای خودایمنی و روماتولوژیک، بعضی بیماریهای وراثتی، بعضی عفونتها مثل ایدز، جذام، کمبود بعضی مواد ریز یا درشت مغذی، مثل کمبود ویتامین ب۶، کمبود پروتئین و …
در بیماری دیابت، بالا بودن سطح قند خون عوارض زیادی رو به همراه دارد که پایه ی همه ی این عوارض آسیب به عروق خونی کوچک و یا بزرگ است. از جمله ی این عوارض می شود به زخمهای دیابتی، مشکلات قلبی، و آسیب به کلیه، شبکیه چشم و اعصاب محیطی اشاره کرد. هر چقدر فرد دیابتی قند خونش رو دقیقتر کنترل کند و پایین تر آورد احتمال بروز این عوارض کمتر می شود.
“آسیب به اعصاب در بیماران دیابتی” که به آن “نوروپاتی دیابتی” می گویند که انواع مختلفی دارد و در آن ممکن است بیمار یک یا تعدادی از علائم زیر رو داشته باشه:
بی حسی، گزگز، و یا مور مور شدن انگشتان یا دستها و پاها، ضعف عضلات مثلا ناتوانی در انجام بشین و پاشو یا کشیدن پا روی زمین همگام راه رفتن، ناتوانی در بالا آوردن بازو …، لاغر شدن عضلات، درد، لنگیدن، اختلال در راه رفتن، مشکلات گوارشی مثل اختلال در هضم غذا ( اگر اعصاب احشایی گرفتار بشن) و اختلال ادراری و مدفوعی….
بیماران دیابتی علاوه بر مراقبت از سطح قند خون باید مراقب بروز علائم گفته شده در بالا نیز باشند. در صورت بروز هر کدوم از این علائم بهتر است به متخصص داخلی یا فوق غدد برای کنترل هرچه سریعتر قند خون و به متخصص طب فیزیکی و توانبخشی برای ارزیابی ، تشخیص و درمان این عوارض مراجعه کنن.