ساییدگی مفصل لگن

شایعترین بیماری مفصل لگن (هیپ)، ساییدگی لگن است.
فشاری که حین فعالیت های تحمل کننده وزن مانند راه رفتن، دویدن ، پریدن و بلند کردم اجسام به مفصل لگن وارد می‌شود  بین ۳ تا ۸ برابر وزن بدن است. به همین دلیل این مفصل مستعد ساییدگی می باشد.

بیماری زایی:
در روند ایجاد ساییدگی مفصل لگن وقایع زیر رخ می دهد:

غضروف مفصلی تخریب می شود و می شکند.
استخوان زیر غضروف تغییر می کند و اسکلروز ایجاد می شود.
ترکیب و ماهیت مایع مفصلی تغییر می‌کند.
فضای مفصلی باریک می شود.
استخوان اضافه در اطراف مفصل ایجاد می شود.
کپسول مفصلی، رباط ها و عضلات اطراف مفصل دستخوش تغییراتی می شوند.

عوامل مستعد کننده:
🔸️آسیب، تروما و ضربه
🔸️چاقی
🔸️بلند کردن اجسام سنگین
🔸️استفاده زیاد و مکرر از پله

انواع ساییدگی لگن:
🔸اولیه (️بدون علت) : در واقع به دلیل استفاده از مفصل به مرور زمان و با افزایش سن فرسودگی در مفصل ایجاد می شود.
🔸️ثانویه:  به دلایلی مانند وجود سابقه ی آسیب قابل توجه به مفصل، سابقه ی عفونت مفصل، بدشکلی های مادرزادی یا اکتسابی در مفصل و استخوان های اطراف.

علائم:
🔸️درد در کشاله ران
🔸️علاوه بر درد، خشکی و سفتی و محدودیت عملکردی در مفصل لگن
🔸️گاهی درد کشاله ی ران به داخل یا پشت زانو ارجاع می شود.
🔸️بروز تدریجی علائم
🔸️درد با فعالیت هایی مانند راه رفتن، دویدن، و چرخش ران بدتر می شود.
🔸️معمولا با استراحت بهتر می شود.
🔸️لنگیدن

محدودیت عملکردی:
محدودیت در راه رفتن ، دویدن و استفاده از پله.
سختی در پوشیدن و درآوردن جوراب و کفش.
سختی در برداشتن اجسام از روی زمین.
سختی در سوار شدن و پیاده شدن از ماشین.

بررسی های تشخیصی:
🔸️عکس رادیولوژی ساده
🔸️سونوگرافی (کمک به تشخیص زودهنگام)
🔸️نوار عصب و عضله: زمانی که شک به وجود بیماری در مهره ها و یا بیماری اعصاب محیطی وجود دارد استفاده می‌شود.
🔸️ام آر آی: اگر شک به بیماریرهای دیگری از جمله AVN (سیاه شدن) سر استخوان ران یا پارگی لبروم مفصل وجود دارد استفاده می شود.
🔸️آرتروگرافی: اگر شک به وجود پارگی لبروم وجود دارد انجام می شود.
🔸️تزریق داروی بی حسی در مفصل با هدف تشخیصی

درمان:

درمان اولیه:
🔸️کاهش وزن که بسیار مهم است .
🔸️مسکن ( استامینوفن) ، و یا داروی ضدالتهاب غیر استروئیدی .

توانبخشی:
🔸️ورزش درمانی:
▪️وزرش های دامنه ی حرکتی
▪️تمرینات تقویت کننده
▪️ورزش های ایروبیک شامل پیاده روی و آب درمانی
▪️تمرینات کششی
🔸️استفاده از عصا
🔸️درمان اختلاف طول پاها
🔸️ارزیابی کاردرمانی  و تجویز وسایل کمکی برای کاهش فشار به لگن و دستها

پروسیجر:
به صورت تزریق داخل مفصلی داروی کورتیکواستروئید یا ژل هیالورونیک اسید  و یا PRP انجام می شود. تزریق باید با هدایت سونوگرافی یا فلوروسکوپی انجام شود.

جراحی:
در صورت عدم پاسخ به درمان‌های غیرجراحی، جراحی معمولا به صورت جراحی تعویض مفصل انجام می شود.